maandag 8 november 2010

Rondje Wadden

De route van Terschelling naar Oudeschild.


Even een verlaat verslagje van een rondje Wadden. In het weekend van 9 en 10 oktober zijn we drie dagen met de boot op stap geweest. Zaterdag 9 oktober vroeg uit Lemmer vertrokken met Cees en Eelke. In één keer via Kornwerderzand en Harlingen naar Terschelling gezeild. Zondag buitenom langs Vlieland en Texel naar Oudeschild. Maandag van Oudeschild weer naar Lemmer. Het was in één woord fantastisch.




Eerste deel filmpje: za 9 okt bijna bij Terschelling, tweede deel: zo 10 okt buitenom bij Vlieland.


Het weer was perfect. Alle drie dagen de hele dag zon, pal oostenwind, kracht 4 à 5, alleen maandag draaide de wind naar het noordoosten en nam wat af. Voor de terugreis was dat perfect om vanuit Den Oever weer naar Lemmer te komen. Lemmer was net niet bezeild, maar met een paar slagen raakten we toch weer terug in Jachthaven De Punt.

Lemmer is een prima plek om te liggen, maar met oostenwind lijkt het wel of er eb en vloed op het IJsselmeer is. De jachthaven is met onze diepgang van 2,40m toch al ondiep, maar bij zo'n oostenwind was het peil meer dan een halve meter lager. Het viel niet mee om de jachthaven uit te modderen, maar met hulp van havenmeester Peke als trekpaard lukte het toch. Bij aankomst moesten we ook door de modder ploegen om weer bij de kant te komen. Voordeel: de kans op schade is nihil, want de modder werkt als natuurlijk stootkussen.

Overigens is het in Oudeschild ook oppassen met een diepe kiel. Een heel klein bordje op de steiger gaf aan dat de diepte bij laag water minder dan 2 meter was. 's Nachts bij laag water lagen we gewoon scheef met de kiel vast aan de grond. Ik dacht dat het een droom was, maar het was toch werkelijkheid. 's Ochtends konden we bij hoogwater gelukkig zo weer wegvaren.

We hebben fantastisch gezeild. Lange dagen gemaakt, intensief ook, omdat je constant moet opletten met getij en stroming. Een tonnetje missen kun je je ook niet permiteren. Het is prachtig varen op het wad, want lekker wat wind, maar bijna geen golven. Echt genieten. Een prachtige afsluiting van het seizoen.

dinsdag 24 augustus 2010

Even op en neer naar Enkhuizen

Het IJsselmeer bij windkracht 7 en 40 graden aan de wind

Natte haren, maar niet van het zweet!
Gisteren en vandaag zijn we even op en neer geweest naar Enkhuizen. Vooral de heenreis van Lemmer naar Enkhuizen was een behoorlijk ruige tocht. Er was regen verwacht, maar dat zou vooral 's ochtends vallen. Dat deed het ook, dus wat dat betreft kwam de weersverwachting uit.

zondag 8 augustus 2010

Eerste eigen tochtje

Mandate in de Westerhaven in Medemblik
 
Afgelopen weekend zijn we voor het eerst zelf met de boot op pad geweest. Met zus, zwager, neef en zoon even op en neer naar Medemblik. Zaterdagmiddag heen en zondag terug. De grootste uitdaging was het uitvaren van de haven. Dat hebben we heel voorzichtig gedaan, want deze keer stonden er geen ervaren oceaanzeilers ons op de vingers te kijken. Gelukkig ging alles goed.

Net toen we zaterdagmiddag uit Lemmer vertrokken begon het te regenen en met tussenpozen heeft het naar Medemblik geregend. Dat was geen verrassing, want volgens de weersverwachting zou het dat ook gaan doen. Scherp aan de wind (35 graden!) en met 6,5 à 7 knoop naar Medemblik gevaren. Onderweg kwamen we nog een mooi Waarschip 1010 tegen, de Tierelier, en die deed zijn naam eer aan.

In Medemblik snel de Westerhaven ingevaren. Direct nadat we binnen waren, plaatste de havenmeester het bordje "vol" bij de ingang. Afgemeerd langs een tot in de puntjes verzorgde Lemsteraak. De man en vrouw aan boord keken toch wel een beetje vreemd op van plaatsnaam "Philadelphia" op de spiegel van Mandate. Dat moeten we binnenkort toch maar eens veranderen in "Lemmer".
's Avonds in Medemblik passeerde het koufront en vervolgens klaarde het op. Ondanks het regenachtige weer waren we toch blij dat we gegaan waren. Heerlijk om Mandate weer de vrije teugel te geven. 's Avonds lekker een pizza gegeten in Medemblik.

Zondagochtend om half 11 weer vertrokken en om 2 uur 's middags waren we al weer in Lemmer. Veel bootjes op het water en onze levensgrote "USA 3311" in het grootzeil zal best wel wat opgetrokken wenkbrauwen hebben opgeleverd. Beter weer, vrijwel droog, prachtige wolkenluchten en in het oosten donkere buienluchten (ook dat was volgens de verwachting). Windkracht 4 uit het noordwesten, vol tuig inclusief kotterfok en met zo'n 8 knopen zonder drama in no time naar de overkant. Dicht bij Lemmer kwamen we de Tierelier opnieuw tegen. Nu viel ook het bordje "Te Koop" aan de reling op...hmm.
Opnieuw voorzichtig de haven in, deze keer vooruit, de punt de hoek in steken en met het magische wieleffect de kont de haven in draaien. Alles ging goed, pffff. Gelukkig is de blubberige havenbodem één groot natuurlijk stootkussen, dus eigenlijk kan er weinig mis gaan.

Vroeger vonden we het IJsselmeer best wel groot. Nu? Nu was het echt een kippe-eindje.

vrijdag 30 juli 2010

Dolfijnen bij de boot (filmpje)

Eén van de leukste dingen onderweg waren dolfijnen die kwamen spelen. Dat gebeurde regelmatig. Soms meerdere keren per dag. Vaak zag je ze op enige afstand van de boot boven het water uit springen. Af en toe kwam er één kijken, maar die was dan snel weer weg. Het leek er vaak op dat ze geen tijd hadden, misschien omdat ze aan het jagen waren.

Af en toe hadden ze wel tijd. Dan bleven ze een kwartier of soms langer om de boot heen zwemmen en vooral bij de boeg met de boot meezwemmen. Het leek een spelletje om zo dicht mogelijk voor de boot te blijven zwemmen zonder dat'ie ze raakte. Het kwam ook geregeld voor dat de dolfijnen zich op hun zij keerden, misschien om ons beter te kunnen bekijken. Voor ons was het altijd een leuk verzetje.

Ook 's nachts kwamen ze soms langs. Dan zag je een soort lichtgevende torpedo langs de boot schieten, een dolfijn bedekt met lichtgevende algen. Geweldig!

Kijk maar eens naar dit filmpje.


dinsdag 27 juli 2010

It boatsje is te plak

Eindelijk thuis

Ofwel fries voor: het bootje is thuis. Eindelijk ligt Mandate in de nieuwe thuishaven in Lemmer. Gisterochtend zijn we kort voor 06:00 uur vertrokken uit IJmuiden. In ruim drie uur zijn we via het Noordzeekanaal naar Amsterdam gevaren en om 09:15 waren we door de Oranjesluizen, aansluitend konden we direct door de Schellingwoudebrug. Een perfecte planning.

maandag 26 juli 2010

EXTRA EDITIE -- Geheime beelden uitgelekt!

Een in het zwart geklede koerier, wiens naam wij niet onthullen, leverde heden beeldmateriaal af dat volgens welingelichte kringen afkomstig is van Mandate te Horta (Azoren).

Uw blogauteur acht zich moreel verplicht de beelden te publiceren. Op pijnlijke wijze blijkt dat het wangedrag van een delivery crew imagoschade kan opleveren voor de eigenaar.


zondag 25 juli 2010

Binnen

Mandate is thuis het zit erop


Mandate is thuis.

Krijg net het laatste bericht van de Mandate. Met een uurtje zijn ze in Ijmuiden, gaan ze de boot lekker schoonmaken en morgen varen ze door naar de nieuwe Thuishaven Lemmer.

Mooi gedaan team. Ik had gehoopt bij de aankomst te zijn, maar ja zeilen is werk voor mij. Ik vertrek morgen met 9 schepen voor een 14 daags flottielje op Noordzee. Voor de Mandate crew een peulenschil maar voor hen een grote stap. Zo zijn we allemaal begonnen.

Ik zwaai hier ook af, mijn taak van Blog bijhouden zit er op. Ik hoop dat er van de crew nog vele anekdotes en foto's zullen volgen. Niet alleen over de mooie momenten maar ook over de toen het even tegen zat. Want die vergeten we het eerste.

Jongens meiden , meer lekker af, ga douchen en ik spreek jullie.

Ruud

Sail-It

Yakisoba

Ze zijn bijna aan wal. Ik kan nog net waarschuwen voor de verslaving van Gerrit. Ik zal vertellen hoe ik die ontdekte.

In het holst van de nacht werd ik wakker in de loodskooi. Ik hoorde een vreemd geluid. Voorzichtig keek ik over mijn kooizeiltje. Het rode licht was aan. In het onheilspellende licht stond een ongeschoren vent, de capuchon over de ogen. Hij deed iets met een lepel en het fornuis. Stond daar een junk te sjanghaaien?

Plotseling rook ik ... kip. En kip is niet vermeld op Lijst I of Lijst II bij de Opiumwet! Het was Gerrit, die zijn geliefde Maruchan Chicken Flavor Instant Lunch klaarmaakte. Dat kent u niet? Het zijn Japanse noedels in een beker. Kokend water erbij, en aanvallen! Lekker en handig aan boord, maar bij het eten ga je lijken op Neptunus himself. Inderdaad, vanwege de baard.

Er waren nog zes bekers over in Horta. Gerrit zit al vier dagen zonder. Hij is in de fase van cold turkey, of beter: cold chicken. Kan dit nog ambulant of is klinische opname nodig? Alles komt nu aan op wilskracht.


zaterdag 24 juli 2010

Kanaal uit .. Noordzee op, bijna thuis


Hallo Ruud en alle volgers,

Positie 11:30 UTC: 51.02'.5N 001.18'.5

We ruiken de stal. We zijn nu bijna bij Dover en kunnen zo een gunstig tij meepakken. Helaas moeten we daarvoor wel de motor aan hebben. Het is een zeilboot, maar de laatste dagen lijkt het alsof we vooral een motorboot hebben. Maar goed, zo langzamerhand willen we ook wel naar huis en om nou de laatste dagen op de Noordzee te liggen dobberen is ook niks.
We gaan nu langs de Engelse Oostkust schuin omhoog en ergens ter hoogte van IJmuiden buigen we af naar Nederlandse kust. Morgen hopen we in de middag in IJmuiden aan te komen. Nog ongeveer een etmaal varen dus....

Groeten van Mandate,

Gerrit, Sietse, Ankie, Laan en John.

Stal geroken

Zal dus inderdaad in de loop van zondag worden dat ze binnen lopen. Plan is om in IJmuiden boot schoon te maken en door te varen naar Lemmer. De laatste loodjes nog.

vrijdag 23 juli 2010

In de luwte en weg wind

Hallo Ruud en alle volgers,
Positie om 1100 utc: 50.16'.2N 002.17'.0W
Helaas is de wind weggevallen. Het is nu motoren. Het heeft veel weg van het laatste stuk naar Horta! Voordeel is wel dat het mooi weer is.
We zitten nu iets ten zuidwesten van the Isle of Wight. Morgen rond deze tijd verwachten we in het nauw van Calais te zijn. Hopelijk krijgen we nog wat wind.
Groeten vanaf de Mandate,
Gerrit, Sietse, Ankie, Laan en John.

Binnen bereik..

Op de sms eenbericht gestuurd welkom in Europa, op de AIS nog niet zichtbaar, maar de geurvreters slaan uit hier. Dat wordt kruisen zeker het laatste stuk of heeft de Noordzee hetzelfde effect als het Haringvliet na een oversteek, smal slootje en druk motoren maar. Zal toch niet?

Binnen korte tijd een telefoontje van Laan, nee ze wilden het dubbele tij bij Dover halen en daarvan profiteren nu er toch geen wind is. Verder bijgepraat over wie zeeziek was en hoelang en hoe het allemaal gegaan was de reis. Maar dat mogen ze zelf verhalen.
Als ze binnen zijn zal de blog wel gevuld worden met de ervaringen.

Ik denk dat ze in de nacht van zaterdag op zondag binnen lopen in IJmuiden. Maar dat horen we morgen.


donderdag 22 juli 2010

In Britse luwte en plannen voor thuiskomst...

Hallo Ruud en alle volgers,
vandaag 11:30 UTC pos: 49.35'.1N 005.49'1W
Na twee redelijk ruwe etmalen is het nu wat rustiger geworden. Eigenlijk constant WNW 6 gehad met uitschieters naar boven en naar beneden (5-7). We zitten ter hoogte van de Scilly eilanden en komen in de luwte van Groot-Brittannië.
Voordeel van het onstuimige weer was wel de snelheid! Opnieuw een etmaal met 178 nm door het water. En het meeste gezeild met een kotterfokje en 3 reven in het grootzeil.
We laten Falmouth links liggen en gaan in één keer door naar IJmuiden. Het plan is om daar in de jachthaven te overnachten (afhankelijk van de aankomsttijd), de boot schoon te maken, en dan de volgende dag naar Lemmer te zeilen. Anders moet je in Lemmer alles nog schoonmaken, terwijl iedereen graag naar huis wil. In IJmuiden kunnen we misschien bij Nautor Swan voor de deur parkeren ;-). We verwachten over 4 dagen in IJmuiden aan te komen.
Groeten vanaf de Mandate,
Gerrit, Sietse, Ankie, Laan en John.

Bericht voor Jan Dommanschet.

Hallo Ruud,
Ik begreep dat Jan ons tegemoet wilde zeilen. We hebben echter het plan om langs de Engelse Oostkust omhoog te gaan en ten noorden van Rotterdam pas over te steken naar IJmuiden. We komen dan niet langs de Belgische, Zeeuwse en Zuidhollandse kust.
Het kan overigens zijn dat we het toch nog anders gaan doen, afhankleijk van het weer (dus toch langs de Belgische kust).
Wil je dat aan hem doorgeven?
Als ik reken met 140 mijl per dag, dan zijn we zondagmiddag in IJmuiden.
Groeten, Gerrit.


Schoonheid & snelheid

De lezers hebben al begrepen dat 'Mandate' is getekend door Sparkman & Stephens. Wie waren die mannen?

Olin James Stephens II werd in 1908 in New York geboren als zoon van een kolenhandelaar. Met zijn broer Roderick zeilde hij elke zomer in New England. Olin studeerde eerst jachtbouw, maar koos op zijn 19e de praktische route. Hij werd leerling van jachtontwerper Phillip Rhodes. Broer Rod ging als tekenaar aan de slag bij Nevins Scheepswerf in New York.

Op 11 november 1929 (Olin was pas 21) vormden de broers hun eigen ontwerpbureau met jachtmakelaars Drake en James Sparkman. Ondanks de recessie hadden ze binnen een jaar de oceaanracer 'Dorade' ontworpen ... voor pa Stephens! Olin en Rod schipperden zelf, met succes: in 1930 won 'Dorade' de Transatlantic Race, in 1932 de Bermuda Race, en in 1933 de Fastnet. Pa Stephens had een prima bootje gekocht.




In 1934 volgde de 54-voets yawl 'Stormy Weather'. Al in 1935 won dit jacht de Newport-Bergen Transatlantic Race en de Fastnet. Zij is inmiddels dertig keer de Atlantic overgestoken, en scoorde zelfs in 1995 nog een zesde plaats in de Fastnet Race.

Hiermee was de naam S&S gevestigd. In 1937 won hun prachtige J-klasser 'Ranger' de America's Cup. Daarna bleven S&S gedurende 45 jaar de huisontwerpers voor de America's Cup. In de jaren '60 en '70 ontwierp Olin seriejachten voor Nautor Swan en Hallberg-Rassy. Zijn handtekening staat onder meer dan 2000 ontwerpen, waaronder 8 America’s Cup-winnaars. In 2007 racete Olin voor het laatst, 98 jaar oud, op zijn 'Stormy Weather'. Hij overleed op 13 september 2008, 100 jaar oud.

In Newport --Home of the America's Cup-- kregen wij een knipoog van S&S. Een lichtblauwe America's Cupper stoof langs. Het was de 'Columbia' uit 1958. Een nicht van 'Mandate', want geboren op dezelfde tekentafel. Kippenvel.

woensdag 21 juli 2010

Truien aan en door denderen

Positie: 10:30 utc: 48.34'.0N, 009.55'.2W
We hebben inmiddels de Continental Shelf bereikt. Vannacht veel wind gehad, geregeld meer dan 30 knopen uit het WNW. Met het derde rif erin en een kotterfok lopen we dan nog steeds 8 kts, in uitschieters 9. Het gaat nog steeds goed, ongeveer 160 nm in 23 uur gedaan (we hebben de klok een uur vooruitgezet).
Goed te merken dat het frisser word. Korte broek en blote voeten kunnen niet meer. Twee truien en een zeilpak, meer van dat werk.
Het maakt de boot allemaal niet uit. Die stoomt onverstoorbaar door.
Groeten vanaf de Mandate,
Gerrit, Sietse, Ankie, Laan en John.


dinsdag 20 juli 2010

Vissers en ja daar sta je dan..

14:45 utc: 47.31'.5N 013.02'.8W
We blijven goed opschieten. Afgelopen etmaal een iets mindere dag met 148 mijl DMG. Morgenochtend bereiken we naar vewachting de Continental Shelf.
Nu wind uit WNW, 4 à 5 Bft, bootsnelheid 8-8,5 kts.. Drie vissers om ons heen, dus het is opletten. De komende dagen zullen we soweiso meer schepen gaan zien.
Groeten,
Gerrit, Sietse, Ankie, Laan en John.

Voorbereiding voor de Grote oversteek

Ja, daar sta je dan met je goede gedrag op een 47 voets Swan ergens in Amerika, zorgvuldig geïnstrueerd door Ankie, Ruud en Laan, voorzien van werk en wensenlijstjes en voldoende schoon ondergoed voor een week. Wat was de opdracht? Zorgen dat de Mandate goed voorbereid is voor de oversteek. Zelf had ik graag meegegaan maar helaas bestaat er nog zoiets als werk en die twee waren dit jaar onverenigbaar, althans voor zo’n lange periode. Gerrit had vervolgens mijn opmerking; “als ik kan helpen zeg je het maar”, heel erg letterlijk genomen met bovenstaand resultaat als gevolg.

Het eerste wat mijn opviel aan de Mandate dat hij wel heel erg lijkt op de Zeeduivel (zie het filmpje) uit Breskens, dezelfde mooie lijnen en afwerking met oog voor detail. Mijn tweede gedachte was; als je hier niet mee kan oversteken kun je het nergens mee, de zeewaardigheid spatte er vanaf.

O ja, de Zeeduivel is blauw en niet rood ook al lijkt dat zo op het filmpje.

Gerrit was de week voor mijn komst als gearriveerd en had inmiddels de zeilen er op gezet en kombuis incl komaliewant een goede schoonmaakbeurt gegeven. Gezamenlijk zouden we die week er voor moeten zorgen dat de noodzakelijke (veiligheids)uitrusting up to date zou worden gebracht, alle staand en lopend wand geïnspecteerd en de boot onder en bovendeks totaal geinspecteerd en opgeruimd zou worden. Ankie was heel stellig geweest in haar eisen en had diverse keren haar betoog ondersteund met de woorden; “thats a no go”. Met die woorden nog nagalmend in onze oren werden haar lijstjes de bijbel die week.

Kortom een rode draad die week was de boot inventariseren, in kaart brengen en alles wat niet nodig is weggooien en we hebben wat weg moeten gooien. Een kleine bloemlezing: Reddingsvesten die ten tijde van de ondergang van de Titanic al over de datum waren, cola en sinas van 2006, vloerkleedjes, overal lagen vloerkleedjes, stapels met mushlibars e.d. alles lang lang over de datum. Nooit geweten dat er zoveel op een 47 voeter gestouwd kon worden. Na een week was de conclusie dan ook; ruimte zat voor 4 mensen en de voorraden voor een oversteek. Wat is die boot slim ingericht met letterlijk overall laatjes, kastjes en vakjes. Aan het eind van de week was alles op papier gezet met een overzicht van wat waar lag en had Gerrit daar mooie tekeningen van gemaakt, wel zo makkelijk om iets terug te vinden.

De andere rode draad was er voor zorgen dat wat ontbrak aangeschaft zou worden, met name toegespitst op veiligheid. Nou als je ergens er voor kunt zorgen dat dat in orde komt is het wel in Newport. Echt Amerika, everything is bigger en better. We zij in een supermarkt geweest voor watersport artikelen, gewoon met je boodschappen karretje rondrijden en shoppen maar!!!! Dodelijk voor je creditcard. Toen we niet tevreden waren over de geboden veiligheidsartikelen werden we keurig door verwezen naar een professioneel bedrijf , LRSE (zie de link rechts in het blog). Daar gekomen ben ik toch wel even heel stil geworden, niet de hoeveelheid was overweldigend maar vooral de keuze mogelijkheden en het nivo van kennis wat tentoongespreid werd was geweldig. We werden door Tereza geholpen met een enthousiasme zoals je maar weinig tegenkomt. Nadat we uitgelegd hadden wat de bedoeling was trok ze het initiatief naar zich toe en kwam met voorstellen en ideeën, bovendien wist ze op bijna elke vraag antwoord te geven en dat alles zonder dat het overkwam als een verkooppraatje.

Dat laatste zijn we bij meer bedrijven tegengekomen; geen goedkope verkooppraatjes, maar professioneel advies met veel kennis van zaken. Een ander voorbeeld:

Een aantal lijnen en vallen moesten vervangen worden, we werden doorgewezen naar een bedrijf genaamd Rigs pro (zie link rechts in het blog). Aan de buitenkant een gewone loods, binnen een grote hal met stellingen met touw, touw en nog eens touw en weer de zelfverzekerde houding, gebaseerd op kennis en ervaring, van de mensen die ons hielpen. Gerrit kreeg wel spontaan kramp in zijn portemonee toen hij de prijzen hoorde, het idee om alle vallen in 1 keer te vernieuwen wordt vlot verlaten. Maar ja Spectra geven ze toch al niet weg en zeker niet als elke val bijna 50 meter moet zijn. Wel werd een afspraak gemaakt om het staand wand te laten inspecteren, dat laatste werd op onze vertrek dag gedaan met witte rook tot gevolg.

De klussende koker of de kokende klusser.

Ik moet zeggen dat een weekje met Gerrit op een boot helemaal geen straf is. Hij heeft veel humor en last van binnenpretjes, is zeer enthousiast en heeft een brede interesse . Goede eigenschappen om een oceaan over te steken denk ik zo

Op het gebied van boten moet hij nog veel leren, niet vreemd als je bedenkt dat hij van 570 vaarder via een weekje Sail-It naar 47 voets Swan vaarder evolueerde. De meeste van ons doen daar iets langer over en nemen een paar extra tussenstappen, ik heb dat in ieder geval wel gedaan. Maar Gerrit is heel leergierig, super enthousiast en pakt het vlot op.

Na een paar maal buiten de deur gegeten te hebben, wilde Gerrit zelf gaan koken op de boot, hij had toch niet voor niets alles schoongemaakt. Ik moet zeggen hier hoeft hij niets meer te leren, ik zag plotseling iemand helemaal in zijn element in de kombuis aan de slag gaan. Met minimale middelen, haalde hij maximale resultaten. Wederom een eigenschap die goed van pas komt tijdens een oversteek. Met Laan haar woorden; “goed en lekker eten is goed voor de motivatie van de bemanning’. Waarvan akte.

Als scheepsklusser moet er nog wel wat meer ontwikkeling plaatsvinden. Een van de grote problemen op een boot is ruimte en hoe groter je wordt hoe kleiner de ruimtes worden. In de regel moet je altijd ergens aan werken waar je net niet bij kunt, in een houding die je niet vol kunt houden. Zo mocht Gerrit achterin, helemaal achterin, ver achterin de kont van het schip de gasbun repareren, de slangen waren lek en de gasafvoer zat verstopt. Je ziet dan 2 meter mens zich opvouwen in een ruimte waar in je je hond nog niet stuurt. En die mens moet dan nog aan de gang met allerlei gereedschappen e.d. Ik heb het van een afstandje aangezien en vooral aangehoord en mij wijselijk van commentaar onthouden, leuk was het wel, maar niet erg leerzaam.

En hoe zeilt dat nou? Bijna had ik moeten antwoorden met geen idee, maar gelukkig hebben we toch nog een dag gezeild.

Het antwoordt is; als een zwaantje. Scherp aan de wind als het moet en zo stabiel als een huis op alle koersen. De relatief kleine kuip geeft een heerlijk beschermt gevoel met zijn hoge randen. Kneiters van genualieren zorgen dat de zaak goed getrimt kan worden. Aangezien het schip lekker stabiel is is het geen straf om de kuip te moeten verlaten om bij de mast iets te doen, want dat heb je nu eenmaal met wat oudere boten; je moet naar de mast om te hijsen, te reven e.d. Meestal varen dit soort schepen redelijk “nat” ( Sparkman and Stephens, de ontwerpers, staan daarvoor bekend) maar dat viel reuze mee, maar ja ik ben een echte Sailing Submarine gewend.

Al met al was het een leuke leerzame week, we hebben veel gedaan, helaas net niet alles. Ik had graag meegegaan, met Laan vaar ik sinds 2005 samen en heb met haar vele plezierige mijlen gemaakt en ook met Gerrit is het zeker geen straf om op 1 boot te zitten. Het is anders gelopen, ik volg ze met spanning (en een beetje jaloers) en hoop dat ze allemaal snel en gezond weer in ons kleine kikkerlandje aankomen.

Jan Dommanschet







Dronken smurfen

Ankie kende hem al. Maar voor de rest was ie nieuw: het Portugees oorlogsschip (physalia physalis). Midden op de oceaan zagen we plotseling kleine zeiltjes. Ze voeren als dronken smurfen. Maar ze kwamen vooruit, en konden zelfs overstag gaan en opkruisen! Het waren paarse kwallen die vanuit hun schotel een doorzichtig zeiltje opblazen. Nou ja, 'zeiltje' .... het zeil lijkt op pizza calzone. Niet bepaald high-aspect.


Het Portugees oorlogschip is geen kwal maar een joint venture tussen vier soorten poliepen. Eén soort maakt het zeil, één soort vormt tentakels, nummer drie speelt voor mond, en de vierde doet de voortplanting. De tentakels kunnen 70 meter lang worden! Hij blaast het zeil op als ie gaat vissen aan de oppervlakte. Bij storm laat ie het zeil leeglopen, en zakt naar stille wateren.

Voor mensen is de steek pijnlijk maar meestal niet dodelijk. Een steek kan leiden tot koorts, shock of ademhalingsproblemen. Soms verdrinkt een zwemmer door pijn en verlamming. Maar de lederschildpad geeft niks om dat gif. Die vreet dagelijks een hele Portugese armada op.

maandag 19 juli 2010

Zeegang en rollen

Om 1400 UTC zaten we op 46.04'.1N 015.46'.4W. Afgelopen 24 uur weer een topafstand van 178 mijl.
Koers in combinatie met zeegang is nu wat onprettig. Veel rollen en deinen. Maar we schieten wel hard op. Waarschijnlijk slaan we Falmouth over. Op naar huis.
Groeten vanaf de Mandate,
Gerrit, Sietse, Ankie, Laan en John.


Zondagmorgen

We gaan nu als een speer. In 24 uur DMG 178 mijl! een nieuw record. Positie 1300UTC: 44.35'.1N, 019.21'6W
Alles OK.

Zondagmorgen

We stuiven over het water en maken af en toe zo’n 8,5 kn door het water. De wind is ZZW4 en we varen melkmeisje (ruime-voor de wind, met de giek en de genua ieder over 1 kant). We stevenen op een nieuw 24-uurs record af van bijna 190 nm! Als dat zo doorgaat schieten we Zuid-Engeland voorbij en zal het wel Dover worden om diesel en water te tanken i.p.v. Falmouth. Maar zover is het nog lang niet. Ook met Gerrit aan boord is het weer toch niet in toom te houden... de weerberichten die hij iedere dag maakt o.b.v. de gribfiles, onze positie en verwachte positie laat iedere dag een andere voorspelling zien.

De stemming is uitstekend. De nieuwe bemanning (John en Sietse) is ingeslingerd en de oude doet het ook nog steeds naar behoren. We hebben net een gekookt eitje gegeten uit een borrelglaasje omdat het zondag is. John is de keuken aan het poetsen, weliswaar noodgedwongen omdat de koffie niet wilde doen wat hij wilde, maar toch...., en Ankie ligt te slapen net uit haar wacht. Vader en zoon zitten in pak buiten wacht te houden. Kortom huiselijke gezelligheid op zondagmorgen.

Het stuk Newport-Azoren is toch heel anders dan Azoren-thuis. Afgezien dat we Kees (Pluisje) missen, word ik regelmatig uit mijn bed geslingerd door het geschommel, is het weer nu bewolkt en grijs, zijn er veel minder dolfijnen, geen portugese oorlogschepen, geen walvissen en haaien meer te zien. Wel veel meer scheepvaart. Zou dat ermee te maken hebben? En zijn mijn boeken op. Heel vervelend. Volgende keer neem ik een dikke stapel mee. De dolfijnen lijken hier in grotere groepen te leven want als ze bij de boeg komen, dan komen ze ook met z’n 40-en. Geweldig gezicht.

Inmiddels is het John ondanks het geschommel, toch gelukt om eindelijk die koffie eens te zetten, en ga ik dus afsluiten.

Lieve groeten van ons allemaal."



zaterdag 17 juli 2010

Richting zeeland kennelijk

Even een update van onze positie: 11:30 UTC: 42°50'.7N 022°54'.5W.
Alles aan boord is OK. De zeeziekteperikelen zijn weer voorbij. We varen nu zo'n 7 kts recht op het doel af. Wind is ZZW 3 à 4, dus "melkmeisje" varen. Het lijkt er op dat dit zo blijft, wellicht een keer gijpen.


Overcompensatie


Ik heb lekker geslapen, in dat grote bed met schone lakens. Nadat mijn dochter me had gewekt, heb ik onder het gemalen water gestaan tot mijn huid rimpelde. De kin glad, een schoon shirtje aan. Ontbeten met de wettige lieftallige. Inclusief verse jus en een gebakken ei. Ik hoefde de pan niet eens vast te houden! En als het vanmiddag warm wordt, pak ik wéér een douche en een schoon shirt. Overcompensatie ...

Dus als u vraagt: 'wat heb je nou gemist?' Nou, al het bovenstaande. 'En is het erg om dat te missen?' Nee, dat is niet erg. Ongemak vergeet je snel. Drie dagen buitengaats was het water van de warme Golfstroom 27 graden. De boot werd een oven en wij de broodjes. Het woei bovendien 7 Beaufort. Na elke zeilwissel was je lijf kletsnat, al had je je zeilpak aan. Jezelf wassen kon niet, want water was op rantsoen. Weliswaar had ik 160 SchoneSnoetjes meegenomen, maar geen enkel schoonmaakdoekje geeft de wilde frisheid van een douche. Als je dan 3 dagen met je T-shirt moet doen -- omdat je tas vol zit met poolondergoed -- dan is dat vervelend. Maar ook niet meer dan dat!

Want er staat zoveel moois tegenover. Op het Kanaal is het eng om te varen in de mist. Maar met duizend mijl oceaan rondom je scheepje, is het prachtig om 's avonds 8 knopen te knallen, in mist zo dik als Brinta! Mijn scheepsmaatjes lagen fijn te snurken na een goeie maaltijd. En ik draaide van 21:00 tot 00:00 uur mijn wacht met The Police op de I-Pod:


The afternoon has gently passed me by
The evening spreads its sail against the sky
Bring on the night
I couldn't stand another hour of daylight


Plotseling hoor ik een golfje dat afwijkt van de vertrouwde geluiden van het kielzog. Naast de kuip zie ik een bellenbaan: dolfijnen! Daarna lijkt het alsof ik meespeel in de film 'Le Grand Bleu'. Ons eigen dolfinarium langszij. Mooier wordt het niet, vrienden!


'En ... vier onbekenden op zo'n kleine oppervlakte?' hoor ik u vragen. Wel, het sociale experiment verliep prima. Er was wel eens een rimpeltje aan de oppervlakte, maar niet meer dan dat. Wordt vervolgd ...


vrijdag 16 juli 2010

Tekens en Batterij

Hoi Ruud,
Positie om 1500 utc: 41.59'.5N 024.49'.5W
Alles is OK. De zeezieken zijn weer wat opgeknapt. We hebben momenteel niet veel wind, maar dat zal de komende dagen wel weer goed komen. We schieten goed op.
Groeten,Gerrit en de rest van de crew.

Goed vandaag dus maar de helft afgelegd ten opzichte van gisteren, mar wel hun sms berichten bereiken en overschrijden het aantal van 180 tekens, nu zijn het er 249. Ze kunnen het Groeten,Gerrit en rest van crew inkorten tot crew en dan zijn ze er.

Batterij lost problemen op...

Ergens in de blog staat dat in de aanloop naar Horta er nog 100 uur te varen was en voor 50 uur diesel. Tijdens de korte gesprekken met de crew, heb ik gevraagd hoe dit voelde en uiteindelijk opgelost is. Ik bedoel het lijkt een beetje op "Houston we got a problem".

Maar in het gesprek heb ik er het volgende uit begrepen:
Op een bepaald moment was Laan in de kuip met een batterij, daarmee is ze gevallen tegen de gashendel aan. Het motor toerental ging toen heel kort naar het maximum. Ten gevolge daarvan een soort roetprop uit de uitlaat , met zwarte wolk. Resultaat, na deze actie liep de motor een stuk zuiniger en dus nog wat diesel over bij aankomst.

Vraag je je toch af met welke batterij Laan daar in de kuip heeft gelopen, zal toch niet ......

Maar misschien zien we een reactie van Kees, die weet er het fijne van....

Onderweg bijna routine , toch even wennen


POS 19.30U UTC 40.46N 26.22W ALLES OK, WEL WAT ZEEZIEK, BEHALVE ANKIE. WE SCHIETEN GOED OP. VEEL WIND, W 5-6.

210 mijl sinds vertrek in de goede richting, allemaal nog even wennen. Ook al was de laatste zin bij vertrek alsof het routine was.

Het zal nog even pittig zijn, maar ze vorderen goed.


woensdag 14 juli 2010

Laatste dag in Horta


Het is goed toeven in Horta. Voor je het weet is het al weer tijd om te vertrekken. Dat mag inmiddels ook wel, want anders komen we nooit aan in Nederland. Horta is een bijzondere plaats. Het is een verzamelpunt van mensen overal uit de wereld die de liefde voor zeilen en zeilboten gemeen hebben. Je komt er van alles tegen: solozeilers, charterboten, oceaanzwervers, families, vrienden, mensen die blijven plakken op de Azoren. Ook kom je de meest bijzonder boten tegen. Moderne kieljachten, catamarans, een enkele klassieker en Swan's natuurlijk. Opvallend is dat je geen mondaine boten en mondaine mensen tegenkomt. Misschien heeft het te maken met de afgelegen ligging. Je moet toch echt wel weten wat oceaanzeilen is om hier terecht te komen. En de hele plaats Horta is daarvan doortrokken. Heerlijk om dat mee te maken.

zaterdag 10 juli 2010

Newport - Horta, van droom naar werkelijkheid

Daar zijn we dan: de haven van Horta
Afgelopen donderdag zijn we aangekomen in Horta, Faial. Het azorenhogedrukgebied zorgde ervoor dat we de laatste 3 à 4 dagen voornamelijk op de motor hebben gevaren. Op zich hadden we dat zien aankomen, want de gribfiles lieten al enige tijd een afname van de wind zien.
Het was geweldig om weer land te zien. Het eerste wat opviel was dat het eiland zo groen was. Eerder waren we al langs Flores gevaren, maar dat was op redelijk grote afstand. We zijn aan de noord- en oostkant van Faial langsgevaren. Het duurde een tijdje voor de haven in zicht kwam, maar het was prachtig om de haven van Horta binnen te varen. Wat nog mooier was dat mijn gezin ons stond op te wachten, geweldig om ze na twee en een halve week weer terug te zien.

vrijdag 9 juli 2010

Het leven is goed in Horta

Even een kort berichtje van ons. Gisteren zijn we aangekomen in Horta. Wat een goed gevoel om weer vaste grond onder de voeten te hebben, al waren de eerste stappen op de wal wat wankel.
We zijn nu druk, eigenlijk te druk om uitgebreid een bericht te schrijven, maar dat zullen we de komende dagen doen. We blijven in ieder geval tot na de WK-finale :-). Sommigen hebben al een oranje t-shirt gekocht en we hebben een oranje handdoek die we in de mast gaan hijsen. Een schildering op de havenkade is al bijna af.
Verder moet er nog wat aan de boot gerepareerd worden, waarschijnlijk kunnen we pas volgende week woensdag op z'n vroegst weg. Tot zover, want we zitten nu net te eten. Later meer details en foto's.

woensdag 7 juli 2010

Land in zicht en eerste beelden vanaf de Mandate

1400 UTC positie: 39.00'.8N 030.35'.6W
We zijn Flores inmiddels gepasseerd. Goed om weer eens land te zien. Nog een etmaal varen en dan kunnen we weer voet aan land zetten. De laatste dagen zijn een oefening in geduld. Vrijwel geen wind, alleen maar motoren of motorzeilen.
Kees heeft de schroef geinspecteerd (toch handig zo'n ex marinier aan boord). P-bracket zit geen speling op, stand schroefbladen lijkt OK. Wel zit er aangroei op de schroef en schroefas. Misschien is dat de boosdoener. Kees heeft er zelfs een filmpje van gemaakt. In Horta zien we verder.
Overigens gaan we niet eerder uit Horta vertrekken dan ná de WK-finale! Misschien wel Nederland-Duitsland! Dat zou toch wat zijn!
Groeten vanaf de Mandate,
Gerrit, Ankie, Laan en Kees.

7 juli 10.30 een sms
Land in zicht! We zijn nu bij t 1 ste eiland. Eventjes bereik. Want 140 nm tussen Horta. Geweldige trip, redelijk wat kapot gegaan en veel te vertellen...dikke zoen Laan

Goed, jullie weten nu het traject zoals ik en een aantal met mij het beleefd en ervaren hebben van de aankoop van de Mandate, ik ruim even het veld voor de verhalen van de big 4, die straks verder gaan als big 5.

Na hun vertrek uit Horta zal ik de draad weer op pakken met de gebeurtenissen van aankoop tot vertrek uit Newport. Wie input heeft ik hou me aanbevolen.

Laan, Ankie, Gerrit en Kees pakken jullie het estafette stokje maar weer op.

dinsdag 6 juli 2010

Dus moet ik er even naar toe...en een kogel door de kerk


14U UTC 39.24N 33.06W ALLES OK. WIND OP DE KOP, MOTEREN DUS

Dat ze motoren betekent dat ze diesel genoeg hebben, nog 221 mijl te gaan, vandaag 126 afgelegd.

Dit is de schroef waar het omgaat. Tijdens de keuring geen enkel probleem, vermoeden is dat er iets zit cq heeft gezeten. Ze zijn er niet meer op terug gekomen in hun berichtgeving.

Maar de kwartiermakers zijn onderweg naar Horta.

Dus moet ik er even naar toe

Dat was de laatste status. en om nog een beetje te helpen mailde ik:


Gerrit,
Ik las in Yachting Montly dat de tweede hands boten in Engeland haast op zijn door de koers van het pond.
Idee om nu in Uk te kopen.

en de reactie:

Je zit me toch niet op te jutten, hè? :-)
We gaan volgende week eerst die boot in Zuid-Frankrijk eens bekijken. De Gioconda met het kielmidzwaard. Kijken of dat wat is. Ik heb Guido vandaag ook nog gebeld.
Ik denk dat het beter is eerst de Europese boten maar eens te bekijken voor we afreizen naar Amerika.

maandag 5 juli 2010

Alles Doei en verkocht aan het type...

14U UTC 39 35N 35 47W ALLES DOEI

Als ze op Azoren-hoog zitten…, kunnen ze dan niet gewoon naar beneden glijden:)?

Was een reactie uit het veld.

Mijn bericht naar Mandate: shore team vertrokken 3 vandaag 1 morgen gaat voorbereiden geef eta voorstel nods glij er af van dat hoog schroef status ok ?

Maar dat kwam niet helemaal over aan de andere kant de reactie :

Ha Ruud,
Je SMS-bericht op de satphone was dermate cryptisch dat we het niet goed begrepen.
Er stond bijvoorbeeld: "voors = tel nods". Wat bedoel je daar mee?
Ook stond er: "schroef status OK >=20" Wat bedoel je daarmee?
Gerrit

Dus ja dat moest wel even recht gezet worden:

voorstel dokter nods glij er dan af van dat Azoren hoog stop schroef wat is de status vraagteken stop nog gedoken?

en de reactie:
OK, duidelijk. We hebben nog niet gedoken. Vandaag zeilen we weer: 30 graden aan de wind, bij 9 knopen wind loopt de boot 6,5 knoop, af en toe 7!
Komende dagen zal wel weer moteren worden. In Horta gaan we naar de schroef kjken.
Groet,
Gerrit.

en het bericht:

Hallo,
Aankomst wordt verwacht donderdagmiddag/avond in Horta.
Gerrit.

Ze hebben sinds de vorige blog 117 mijl gedaan en nu nog 357 mijl te gaan.
Inderdaad zijn ze wat wind gaan zoeken door hoger te sturen, maar of dat klopt horen we nog wel.

Verkocht aan het Type...

We pakken de draad van hoe kom je tot een boot selectie weer op.
Inmiddels 21 september 2009, op weg naar een verjaardag maar daar zijn ze iets later aangekomen.

L.s.,
Afgelopen zondag hebben we in Hindeloopen een Swan 47 bekeken, een hele mooie. Toen we er waren zei de eigenaar : "Zullen we een stukje gaan zeilen?" Nou dat wilden wij wel!

Een van de onderschriften bij de foto's was " Het voelt goed "

Het zoekproces ging door, maar niet dicht bij huis:

Die in Italië lijkt ook wel wat, maar mijn italiaans is onvoldoende om er uit te halen wat er aan de boot gebeurd is.
Die op de maagdeneilanden heb ik al een paar keer een mail naar gestuurd, maar geen antwoord gekregen. Blijkbaar te mooi weer daar.
Dan de Nordlys in Lymington, GB. Is misschien ook interessant. Heeft net een wereldreis achter de rug. Ziet er op de plaatjes wel rommelig uit. Op een andere site zag ik dat'ie verkocht is.
Ik ga er achteraan.

en dat gebeurde.

Hier wat foto's van de "Nordlys" in Lymington. De boot is rond de wereld geweest. Tussen 2000 en 2009 heeft ze 55000 mijl gevaren. Ik vond de boot op de foto's nogal rommelig ("messy"). Dat blijkt ook op de foto's duidelijk het geval. Een echte "woonboot". Het interieur ben ik niet zo weg van, moet ik eerlijk zeggen.

Nog wat info over de "Mandate" in de VS. Tot nu toe de boot waar ik het beste gevoel bij heb. Ze hebben ook nog een 48 liggen, een blauwe. Met vrij nieuwe zeilen en een nieuwe motor. Naam: Dreamcatcher.

Maar er wat er ook gebeurde steeds was het weer de Mandate die voorbij kwam.
dus het volgende advies.

Gerrit,
Dat wordt dan een zakenreisje voor je denk ik.
Even er tussen uit, kijken , eventueel keuren ter plaatse en bod doen.
Of keurder uit Nederland meenemen of in tweede instantie laten gaan als jij geweest bent.
Boot is het waard, je weet wat je wilt .
Of van de eigenaar nog meer details op vragen.
Het blijft een boot voor de echte liefhebbers, jammer genoeg kan ik er niet genoeg cursisten op kwijt anders…
Maar als ik op een lange reis wil kies ik hier zeker voor.
Hij is zeker niet uitgeleefd.
Ruud

antwoord:

Bedoel je die blauwe (48 Dreamcatcher) of de witte (47 Mandate).
Gerrit.

Gerrit,

Mandate.
Maar er zit wel een prijs verschil in.
Maar het is hetzelfde ticket.
Ruud

Ondertussen hadden we een spreadsheet opgezet om de diverse pro en cons op een rij te zetten en een punten waardering te geven. Vooral Jan kan goed rekenen

Gerrit, ik heb een weging a.d.h.v de gegeven informatie gedaan.
Om tot een beslissing te komen gebruiken ik de getallen 3, 6 en 9 om
een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen.
Geen info heb ik met een 3 gewogen en e.e.a. is redelijk arbitrair
omdat een leeftijd of een type niet alles zegt over de toestand

Ik heb puur naar kosten/waarde gekeken. Een boot uit Amerika halen
kost meer dan uit Breskens dus 3 punten, een boot zonder teak dek
geeft geen kosten dus 9 punten, extra equipment geeft extra punten enz
enz
Maar goed
Mijn winnaar is..........de Nordlys met 195 punten.
Dreamcatcher 174 punten
Mandate 138 punten
Giaconda 126 punten
Aquileia 111 punten

Hopelijk heb je er iets aan
Jan

- die boot in Lymington heeft veel extra's. Dat is zeker een groot pluspunt. Verder heeft'ie ook geen teak op het dek. Dat is ook een pluspunt, maar het is ook minder mooi. Het is ook gedurende 6 jaar een "woonboot" geweest. Ik kan me bijna niet voorstellen dat dat niet in het interieur te zien zal zijn. Als ik bij mij thuis kijk wat er in 6 jaar verslijt en smerig wordt, dan zal dat in zo'n boot ook het geval zijn, denk ik. Misschien moet ik er maar eens naar toe.

En het antwoord maar zover is het nooit gekomen , we praten nu rond begin oktober 2009 .Het hart had op 9-9-9 al lang besloten. Maar dat wisten alleen Jan en ik..

Waar zijn we?

Read more at http://www.marinetraffic.com/en/p/embed-map#Sok9mAq4KbYWFDW0.99

Het weer in Bristol